Temuriylar imperiyasi

Temuriylar imperiyasi — XV asr boshlarida Buyuk Eronda hukmronlik qilgan, hozirgi Eron, Iroq, Afgʻoniston, Oʻrta Osiyoning katta qismi, Janubiy Kavkaz, shuningdek, hozirgi Pokistonning ayrim qismlari, Shimoliy Hindiston va Turkiyani oʻz ichiga olgan, madaniy jihatdan fors turk-moʻgʻul imperiyasi edi. Imperiya madaniy jihatdan gibrid bo’lib, turk-mo’g’ul va fors ta’sirini o’zida mujassam etgan, sulolaning so’nggi a’zolari «ideal fors-islom hukmdorlari» sifatida qaralgan. Imperiya 1370-yildan 1405-yilda vafotigacha boʻlgan davrda imperiyani barpo etgan turk-moʻgʻul urugʻining sarkardasi Temur (Temurlan nomi bilan ham tanilgan) tomonidan asos solingan. U oʻzini Chingizxon moʻgʻul imperiyasining buyuk restavratori deb hisoblagan Chingizning merosxo‘ri bo‘lib, Borjiginlar bilan yaqin aloqada bo‘lgan. Temur Min Xitoy va Oltin O’rda bilan kuchli savdo aloqalarini davom ettirdi, Ma Xuan va Chen Cheng kabi xitoylik diplomatlar muntazam ravishda Samarqandga g’arbga borib, tovar sotib olardilar. 1467-yilga kelib hukmron temuriylar sulolasi yoki temuriylar Eronning katta qismini Oqqoyunlu konfederatsiyasiga boy bergan.