Gʻarbiy turk xoqonligi

G’arbiy xoqonlik ijtimoiy, iqtisodiy va madaniy jihatdan Sharqiy xoqonlikdan mutlaqo ajralib turgan. Sharqiy xoqonlik aholisining asosiy qismi chorvador ko’chmanchilar edi. G’arbiy xoqonlik aholisining kattagina qismi esa o’troq dehqonchilik, hunarmandchilik va savdo-sotiq bilan mashg’ul edi. VII asrning birinchi choragida G’arbiy xoqonlik nihoyatda kuchaygan. Uning sharqiy chegarasi Oltoyga, janubda esa Sind (Hind) daryosi bo’ylariga borib yetgan. G’arbiy xoqonlik o’ziga qaram viloyatlarni boshqarishda mahalliy sulolalarni saqlab qolgan. Muhim ahamiyatga ega bo’lgan ayrim o’lkalarda esa boshqaruvni xoqon xonadoniga tegishli mansabdorlar olib borgan.