Quddus kengashi, yaʼni eramizning 50-yillarida Quddusda boʻlib oʻtgan nasroniy havoriylari yigʻilishi gʻayriyahudiy masihiylar yahudiylarning Muso qonuniga rioya etishi shart emas degan qarorga keldi. Bunga Quddusdagi baʼzi yahudiy xristianlarining Suriyadagi Antioh (Antokiya) shahridan boʻlgan gʻayriyahudiy nasroniylarning sunnat qilish odatiga boʻysunishini talab qilgani sabab boʻlgan. Havoriy Pavlus va hamrohi, avliyo Barnabo boshchiligidagi delegatsiya Quddusdagi cherkov oqsoqollari bilan kengashish uchun tayinlangan edi.
Havoriy avliyo Pyotr va “Rabbiyning akasi” avliyo Yoqub boshchiligidagi havoriylar kengashi (havoriylar faoliyati 15:2—35 da qayd etilgan) bu masalani Pavlus hamda gʻayriyahudiy xristianlar foydasiga qaror qabul qiladi.
Shundan boshlab, gʻayriyahudiy nasroniylar yahudiylarning levilar marosim qonunlaridan mustaqil boʻldi. Havoriy qonunlari deb ataladigan qoidalarga tegishli birgina istisno “butlarga qurbonlik qilinganlar, qon, boʻgʻib oʻldirilganlar va zinodan” tiyilish (havoriylar faoliyati 15:29) bo‘lgan. Shunday qilib, Quddus kengashi havoriy rahbarlarining cherkovda tinchlik va birlikni saqlab qolish uchun baʼzi ikkinchi darajali muammolarda murosaga kelishga xayrixohligini namoyish etgan.