Hijra (arabchadan “koʻchib oʻtish” yoki “koʻchib ketish”), shuningdek, hijra lotinchada “Hegira” — Muhammad paygʻambarning quvgʻindan qochish maqsadida taklif asosida Makkadan (milodiy 622-yil) Yasribga (Madina) koʻchishi. Yetib kelgach, Muhammad Madina tuzugi boʻyicha mahalliy urugʻlar bilan muzokaralar olib boradi va shu bilan ilk marotaba ijtimoiy-siyosiy birlik sifatida musulmonlar jamiyati barpo etiladi.
Bu sana musulmon davrining boshlanish nuqtasi boʻlib xizmat qiladi. Muhammad oʻz hayotining keyingi davridagi yozishma, bitim va eʼlonlarini shu sanadan boshlab hisoblagan. Shunday yozilgan edi: “Men, Umar, ikkinchi xalifa milodiy 639-yilda hijriy davrni joriy etdim” (hozirda AH, yaʼni lotin tilidan “Anno Hegirae” — hijriy yilida soʻzlarining bosh harflari bilan belgilanadi). Umar birinchi hijriy yilni qamariy Muharram oyining ilk kunidan boshladi, bu Yuliy kalendari boʻyicha 622-yil 16-iyulga toʻgʻri keladi. 1677—78-yillarda (hijriy 1088-yil) hijriy taqvimni qoʻllayotgan Usmoniylar hukumati shamsiy (Yuliy) taqvimdan foydalanishga oʻtadi, natijada shamsiy hamda qamariy taqvim oʻrtasidagi farq tufayli ikki xil hijriy davr sanalari paydo boʻldi.
Hijra atamasi, shuningdek, 630-yilda Makka qoʻlga olinishidan avval bir guruh eʼtiqodlilarning Habashistonga (hozirgi Efiopiya hududi) va Muhammadning izdoshlari Madinaga koʻchib oʻtish hodisasiga nisbatan ham ishlatiladi. Nasroniylar qoʻli ostidagi yerlarni tark etgan musulmonlar ham muhojirlar (emigrant) deb atalgan. Milodiy 657-yilda xalifalikka kelgan toʻrtinchi xalifa Alining xalifalik huquqini soʻroq ostiga qoʻygan hakamlik majlislarida qoʻllab-quvvatlamagan musulmonlar xavorijlar (xorijiylar) deb atalgan.
Ular orasidagi eng ulugʻ muhojirlar Muhammad bilan Madinaga hijrat qilgan paygʻambar sahobalari hisoblangan. Ular Qurʼonda islomni erta qabul qilgani va keyinchalik Makkada kechirgan azoblari tufayli Madinaga koʻchishga majbur boʻlgani uchun eʼzozlanadi.